|
|
|
Strona główna Armaty w fortyfikacjach Murek w Niezdarze Zewnętrzna wnęka Łączność telefoniczna cz. 1 Łączność telefoniczna cz. 2 Łączność optyczna Strzelnice ckm Numeracja strzelnic Wkładki i półwkładki Schrony polowe i pozoracyjno - bojowe Krata przeciw- szturmowa Konstrukcje zwiększające bezpieczeństwo Co kryje beton? Bunkier czy schron? Filmy i programy dokumentalne Podziemia Wojkowickie Linki Poczta Księga gości 
|
Strzelnice ckmJeśli ktoś zwiedzał bunkry, to pewnie zauważył, że strzelnice ścienne ckm rzadko kiedy są skierowane wprost w kierunku ewentualnego ataku nieprzyjaciela. Widać natomiast, że są one zwrócone bokiem do spodziewanego kierunku ataku. Takie usytuowanie strzelnic zostało już dawno wyjaśnione, ale nie wszyscy o tym wiedzą. Postanowiłem więc napisać o tym kilka słów.Strzelnice ckm ustawione są bokiem do kierunku ataku z dwóch głównych powodów. Pierwszym celem takiego działania była chęć ukrycia własnych strzelnic przed wrogim ostrzałem. To ukrycie przed wrogim ostrzałem dodatkowo czasami wzmacnia się poprzez odpowiednie wyprofilowanie bocznej ściany bunkra, lub poprzez postawienie specjalnego muru - orylionu. Przed czołową ścianą natomiast tworzy się nasyp z ziemi i kamieni. Takie rozwiązanie powoduje, że trudno jest nieprzyjacielowi strzelać artylerią wprost w strzelnice. Dłużej więc można bronić się w takich fortyfikacjach. Z tego powodu czasem w ogóle niestosowało się strzelnic do ognia czołowego. Zwiedzając więc takie bunkry, ma się wrażenie, że obiekt był słabo broniony i nieprzyjaciel mógł niepostrzeżenie od czoła podejść pod obiekt. W ten sposób nieprzyjaciel mógł zagrozić broniącym się. Tak naprawdę te obawy nie mają uzasadnienia ponieważ obiekty te miały obronę. Stosowano tutaj po prostu system, że sąsiadujący bunkier chronił nasze przedpole a my chroniliśmy przedpole sąsiedniego obiektu. Mimo więc braku strzelnic do ognia czołowego, teren przed obiektem był ostrzeliwany, ale z sąsiednich obiektów. To rozwiązanie pokazuje poniższy uproszczony rysunek. 
Oczywiście nie zawsze da się zastosować takie wzajemne ochranianie się ogniem ckm. Ukształtowanie terenu czasem na to nie pozwalało. Wtedy stosowano obiekty do ognia czołowego. Obiekty do ognia czołowego najczęściej można znaleźć w obniżeniach terenu tak żeby na przykład można było strzelać wzdłuż rzeki, strumyka czy jakiejś dolinki. Strzelnice do ognia czołowego stosowano też tam gdzie były niewielkie szanse aby nieprzyjaciel mógł użyć artylerii np. w terenie zalesionym czy górzystym. Drugim powodem umieszczenia strzelnic tylko po bokach obiektu jest chęć stosowania ognia bocznego, który w pewnych warunkach jest dużo skuteczniejszy od ognia czołowego. Ogień ckm jest najskuteczniejszy gdy atakujący nieprzyjaciel tworzy wąski cel, gdy odległości między żołnierzami są niewielkie. Atakujący o tym wiedzą i dlatego atakująca piechota stara się jak najbardziej rozproszyć. Często więc atakująca piechota jest rozciągnięta wzdłuż linii frontu i atakuje w tyralierze. Trudniej jest wtedy obsłudze ckm trafić gdy strzela się na wprost. Można jednak zastosować wtedy inną taktykę. Zamiast strzelania na wprost można strzelać pod skosem w bok. Patrząc na tyralierę piechoty od czoła widzi się, że tworzą oni szeroki cel. Jeśli jednak spojrzy się na tyralierę piechoty z boku to wtedy widzimy, że cel jest wąski. Patrząc z boku widać, że piechota jest choćby zbita w kupę. Dlatego ogień boczny jest dużo bardziej skuteczniejszy. Umieszczenie więc strzelnic ściennych ckm z boku obiektów ma silne uzasadnienie i było stosowane praktycznie we wszystkich fortyfikacjach budowanych w okresie międzywojennym i w czasie wojny. opracował: Rafał Marciniak 22.05.2008 ps. Istotę prowadzenia ognia bocznego wyjaśnia też krótki film. W drugiej części tego filmu jest pokazany eksperyment sprawdzający skuteczność ognia czołowego i bocznego prowadzonego z ckm. Zachęcam do obejrzenia tego filmu. |
|
|
© Copyrigt by Rafał Marciniak 2008. Wszystkie prawa zastrzeżone.
|
||